ยังไงก็ตาม นุดหัวทองทั้ง2คนนี้เป็นพี่น้องกันสินะ ถึงได้สิ่งกลิ่นชวนสบายใจออกมากันทั้งคู่เลย ถึงนุดหัวทองคนน้อง(1)จะใจดีคอยดูแลอาบน้ำซัก(?)ขนให้จนฉันสบายตัว แต่หมอนี่เหมือนนุดหัวดำเวอร์ชั่นไม่มีกลิ่นแมวอื่นชะมัด เปลืองตัวมาก ทำไมนุดชอบลวนลามแมวกันนะ ไม่อยู่ด้วยแล้ว

กระโดดลงจากอ้อมแขนของนุดหัวทอง1แล้วเดินเข้าไปคลอเคลียขานุดหัวทอง2ซะหน่อย "ม้าวววว😺(ขอบคุณที่ไม่ไล่นะ)" " ..... " *ผลัก!!* "แง้ววววววววว!!!!(ไอเวร)" ความประทับใจแรกของฉันกับนุดหัวทอง2คือ ปากร้ายแต่ใจอ่อนง่ายและกล้าเตะฉัน

'!!!!!!!!!!!!!' ดอปเปอร์แกงเกอร์!!!! มีนุดหัวทองอีกคนที่เหมือนกับคนที่อุ้มฉันอยู่ทุกกระเบียดนิ้ว!!! แม้จะเหมือนกัน แต่นุดคนนั้นดูจะไม่ค่อยชอบฉันเท่าไหร่แหะ น่าสนใจชะมัด ถึงจะโวยวาย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ผลักไสฉันให้ไปตากฝนต่อข้างนอก คนดีสินะ ให้รางวัลหน่อยละกัน

'อุ่นแหะ หอมดีด้วย ใครกันน่ะ' ลืมตาขึ้นมาเพราะร่างกายถูกยกขึ้นสูงและห้อมล้อมไปด้วยความอบอุ่นที่ไม่คุ้นเคยแต่ชวนให้รู้สึกดี สิ่งมีชีวิตที่กำลังอุ้มฉันอยู่เป็นมนุดเหมือนกับนุดหัวดำ แต่คนนี้หัวทอง งั้นคงเป็นนุดหัวทองสินะ ร่างนั้นเปิดประตูพาฉันเข้าไปในบ้านหลังที่ฉันมาหลบฝนและ..

วันนี้ฝนตก ไอหมาแปลกก็หายหัวกลับไปดูแลลูก เห็นเคยพูดว่ามีลูกตั้ง1863ตัว ลูกดกเป็นบ้า แต่คงงั้นมั้งถึงเลี้ยงเด็กเก่งชะมัด ฝนตกหนาวมากเลย บ้านนุดหัวดำคนนั้นมันหลังไหนนะ อ่า ไม่รู้แล้ว นอนตรงนี้ละกัน เดี๋ยวมันกลับมาก็เห็นฉันเองแหละ..

จริงๆก็ไม่ได้ขัดเท่าไหร่หรอก แค่ออกจะไม่ชอบใจมากกว่า มาวอแวกับฉันแต่กลับมีกลิ่นแมวตัวอื่นเต็มตัวไปหมด เหม็นเป็นบ้า ไปไกลๆเลยนะไอนุดหัวดำหลายใจ!!! ถึงจะแจกยันต์ให้ทุกครั้ง แต่นุดหัวดำก็ยังมาหาทุกวัน แต่ฉันไม่ใจอ่อนหรอกนะ ไอคนหลายใจ!!!

หลังจากวันนั้น เจ้าหมาแปลกก็ได้บอกว่าไอสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ที่อุ้มฉันไปวันก่อนถูกเรียกว่า'มนุษย์'.. อืม 'มนุด'งั้นหรอ อืมๆ 'นุด' สินะ. หลังจากวันนั้นที่ฉันถูก'นุดหัวดำ'ลักพาตัวไปลวนลาม ก็ผ่านมาหลายวัน และนุดหัวดำก็มาตอแยไม่ห่าง ถึงจะคอยเอาอาหารมาให้แต่ต้องแลกกับการโดนคุกคามทางเพศ(?)เสมอ เปลืองตัวมาก

พอแรงลมที่ปะทะหยุดลง เจ้าสิ่งที่'ลักพาตัว'ฉันก็ก้มมามองฉัน สับสนชะมัดเจ้าสิ่งนี้มันจะทำอะไรของมัน แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ไอสิ่งนั้นมันยกชั้นขึ้นและเริ่มลวนลามฉันทันที "แง้ววววววววววววววววว!!!(ไอบ้ากาม!!!)"

เจ้านั้นคอยบอกคอยสอนเรื่องราวต่างๆของโลกนี้ให้และบอกให้รู้ว่าตัวของฉันคือสิ่งใด อ่า ฉันเป็นลูกแมวตัวหนึ่ง ส่วนเจ้านั้นคือหมาสินะ วันนั้นเป็นวันธรรมดาๆวันนึง ฉันกินข้าวที่เจ้านั่นให้มาเสร็จและกำลังนั่งฟังเรื่องเล่าที่ไม่ต่างกับเรื่องเล่าคนแก่จากไอหมาแปลกนั่นเหมือนทุกที จู่ๆร่างกายก็ถูกยกสูงขึ้นจากพื้นและถูกแนบเข้ากับพื้น(?)แข็งๆ จากนั้นไอสิ่งที่ยกฉันขึ้นมาก็'วิ่ง'ออกมาทันที ทำไมถึงรู้หรอก็แรงลมที่ปะทะไง

-จุงมิ้ว's part- วินาทีแรกที่ลืมตาขึ้นมามองเห็นโลกได้ สิ่งมีชีวิตแรกที่อยู่ตรงหน้าของฉันกลับไม่ใช่แม่ แต่เป็นสิ่งมีชีวิตต่างเผ่าตัวใหญ่สีดำที่มีผ้าคลุมแปลกๆตัวหนึ่งกำลังนั่งมองฉันอยู่ ถึงแม้เจ้านั่นจะแปลกและคอยแผ่บรรยากาศดุดันน่ากลัวออกมาตลอดเวลา แต่ก็คอยหาข้าวหาน้ำมาให้ นั่นทำให้ฉันไม่อดตาย