Dat kan zeker weten een reden zijn. Maar vlak ook niet uit wat autisme aan energie neemt op een dag als het gaat om het verwerken van interne en externe prikkels.

Nee, nooit. Bedenken wat ik moet eten en dan koken is voor mij zo'n beetje de grootste bron van stress op een dag. Maar ja, altijd brood is het ook weer niet. Net zo min als bestellen.

Stipt om middernacht?

Mijn schoonmaakster zet meestal de wasmachine aan, dan heb ik als ik thuiskom de uitdaging daaraan te denken en de was op te hangen.

Zolang jij voor eten zorgt wel.

Ik ben soms zo moe dat iets uit de supermarkt halen en alleen maar opwarmen al te veel kan zijn. Dus vooruit koken op goede momenten en invriezen werkt ook niet bij mij.

Dat herken ik wel. Ik probeer een vaste maat qua beker aan te houden. Mijn ouders wegen spaghetti bijvoorbeeld voordat het de pan ingaat.

Klopt. Want anders geven ze teveel prijzen weg en worden ze te duur voor de uitbater.

In hun hoogtijdagen heb ik nog voor het artiestenbureau gewerkt waar ze bij aangesloten waren.

Oh wacht, afschaffen doen ze niet. Er is overgebleven dat het maar de helft wordt. Wat uiteraard gecompenseerd wordt door een hogere premie.