ซากุระแวะเวียนมาที่ร้านนี้เป็นเวลาเกือบสองสัปดาห์แล้ว เขาติดใจในรสชาติกาแฟของร้านนี้ ช่วงนี้เขาถึงไฟนอลดราฟท์ที่ต้องทำส่งอาจารย์แล้ว การที่ได้ออกมาทำงานนอกสถานที่ที่ต้องอุดอู้อยู่ที่หอมันทำให้เขารู้สึกมีแรงบันดาลใจที่จะทำมากกว่า ส่วนความสัมพันธ์ของเขากับคุณเจ้าของร้านคือเรายังไม่รู้ชื่อของกันเลย ซากุระที่เอาแต่เรียกคุณเจ้าของร้าน และคุณเจ้าของร้านที่เอาแต่เรียกเขาว่าคุณลูกค้าเช่นเดียวกัน

“วันนี้งานหนักไหมครับ?” “หนักอยู่ครับ ครั้งนี้เป็นรอบสุดท้ายแล้ว” ลูกค้าของเขาที่เขาพอจะทราบว่าน่าจะเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยสักที่ บางทีเมื่อในร้านไม่มีคน เราก็พูดคุยกันเล็กน้อย แต่ตัวของสุโอก็ไม่ได้ชวนคุยอะไรมากนัก เพราะอีกคนเขาก็ทำงาน ไม่อยากที่จะกวนสมาธิ แต่ก็ถามไถ่เป็นครั้งเป็นคราวไป