คนโตกว่ายกยิ้ม อุเมะมองลงไปยังคนด้านล่างที่กำลังหลับอย่างสบายใจ เขาบินลงไปอยู่ด้านข้างชายหนุ่มและช้อนตัวของโทกาเมะขึ้น ก่อนจะพาไปนอนที่เตียงดีๆและก้มตัวลงไปจูบหน้าผากสวยของคนที่กำลังหลับฝันดี ตามด้วยซากุระที่ก้มลงจูบตรงข้างแก้มนิ่มด้วยใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อก่อนจะผละออกอย่างรวดเร็ว "ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนนายก็ยังขี้เขินเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน" "แค่กับเจ้านี่เถอะ!!!"

อุเมะขำเมื่อเขาแกล้งน้องชายได้สำเร็จก่อนจะออกไปทางหน้าต่างและบินขึ้นฟ้าไปพร้อมกับซากุระเพื่อกลับไปหาพวกน้องชายที่รออยู่ในปราสาทอีกแห่งและบอกข่าวดีให้ได้รับรู้ "นายหญิงของพวกเรากลับมาแล้ว โจจิต้องดีใจมากแน่ๆ" "วุ่นวายชิบหาย" "อย่างกไปหน่อยเลยน่าซากุระ คาเมะจังคือหัวใจของพวกเรานะ" "เออๆ ไม่ลืมหรอกเว้ย! แค่รำคาญตอนขนย้ายก็เท่านั้น"