یکی از غمگین ترین قسمت‌های شاهنامه اونجاست که رستم فرخزاد تو نامه به برادرش از پیش‌بینی جنگ با اعراب میگه و ازش خداحافظی میکنه؛ دریغ این سر و تاج و این داد و تخت دریغ این بزرگی و این فر و بخت گر از من بدآگاهی آرد کسی مباش اندرین کار غمگین بسی رهایی نیابم سرانجام ازین خوشا بادِ نوشین ایران زمین