#FLITSRECENSIE #219 M. Frisch: Montauk. Vert. H.W. Bakx. Uitg. Meulenhoff, 144 blz. In kleine details toont een boek soms te wortelen in hoffelijker tijden. Wanneer Max Frisch in zijn dagboekaantekeningen de liefde beschrijft die hij bedrijft met een Amerikaanse minnares, spreekt hij niet over het

vrouwelijk orgasme en al helemaal niet over haar ‘klaarkomen’. Hij heeft het over ‘het moment van [haar] lust’. Frisch dateert van 1911 en dat merk je in de even autobiografische als fragmentarische roman ‘Montauk’, cirkelend rond in weekend in 1974 dat hij doorbracht met een jonge Amerikaanse