"เพื่อนไม่มาแล้วมั้งลูก" ป้าร้านขายน้ำที่อยู่เป็นเพื่อนผมมาตั้งแต่เช้า พูดเชิงปลอบใจ ผมทำได้แค่ส่งยิ้มแห้งๆ กลับไปให้ 'แตก' และ 'กำลังมา' เป็นสองข้อความสุดท้ายที่ผมได้จากเพื่อนคนนี้ หรือมันจะเทผมจริงๆ ผมพอเดาเหตุผลที่มันตื่นสายได้ รู้ด้วยบ้านมันอยู่ไหน คราวหน้าถ้าไปจะถอดทั้งคอม ยึดทั้งโทรศัพท์ไปให้หมด ให้ตายเถอะ

ตึก ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าวิ่งอย่างรีบเร็วดังขึ้นไม่ห่างไกลมากนัก ร่างสูงของทิวที่กำลังวิ่งหน้าตั้งมาอย่างทุละทุเลก็โผล่พ้นออกมาจากช่วงของมุมตึก “นะเหนื่อยชิบ” ทิวก้มตัวลงจับเข่าก่อนจะหอบหายใจออกมาแรงๆด้วยความเหนื่อยเขาเกลียดกีฬา ทำไมรถต้องมาเสียวันนี้ด้วย! หลังจากที่พักแปบนึงก็เริ่มเดินหาเพื่อนที่นัดเอาไว้ “มาแล้วๆ โทษทีเมื่อคืนเพลินไปหน่อย”