เก่งมากจริงๆค่ะ เปิดประเดิมด้วยเรื่องเลเวลแม็กซ์ ( ทุกวันนี้นี่ยังอ่านลิ่วเหยาไม่รอดเลย 5555555555 😭 อยากจะจอย แต่เหมือนสมองมันไม่ฟัง ฮือๆ ) / เน๊อ อ่านสนุกลุกนั่งสบาย ปล่อยใจจอยๆได้ ไม่ต้องติ้งกิ้งเยอะ 👍🏻👍🏻
เกาะขอบจอ รอดูครัวพี่พอนสุดๆๆ 🤤🤍 อยากเห็นทางนั้นทำเมนูของหวานบ้างเยยค่ะ
แพงทาก แต่คุ้มค่าทุกหน้ากระดาษจิงจิงคุนแองจี้ 😔🤍🤍
คุนมปแอดวานซ์มาก 😭 เรื่องแรกทางนิคือหนึ่งคำมั่นฯค่ะ อ่านง่าย ย่อยง่าย คลิเช่สุดๆ 💔💔 เหมือนเลือกมาทำความเข้าใจเซ็ตติ้งและมู้ดแอนด์โทนพีเรียดก่อน 555555555555555
จ้ายเลย รสชาติที่ทำให้รู้สึกถึงคำว่าบ้าน แค่ได้ทานก็รู้สึกอุ่นใจ y — y 🤍 อ้ย ขอบคุนนะคะคุนมป ทางนั้นก็เหมือนกันน้า 🫂🫂
ส่วนประโยคในเรื่องที่ติดอยู่ในใจที่สุดน่าจะเป็น "ถ้าอยากให้ดอกไม้ผลิบาน ก็ต้องรู้จักการเฝ้ารอ" จากคุณแม่ของคุณหมอเสิ่น พอเอาประโยคนี้มาใช้กับความรัก ก็เท่ากับว่าคุณหมอเสิ่นใช้เวลาสามสิบปีเพื่อที่จะได้พบเจอเมิ่งซินถัง และช่วงชีวิตสามสิบปีนั้นก็มีเพื่อรอคอยไห่ถังผลิบานอะ 🥹
