Zo’n zondagavond geeft toch een fin de siècle gevoel.

Volgende week zit ik in een huisje op een flank van de Ben Nevis met een stel schapen.

Ik zou daar inderdaad eens goed over nadenken.

Nee, dat zou écht heel gek zijn. Stel je voor: 'Ik vind jou interessant, dus moet jij mij ook interessant vinden. Anders hoeft het allemaal niet.'

Het is niet zo ingewikkeld. Je volgt wie je interessant vind. Ik volg ook mensen die me niet volgen. En ik ga ze echt niet vragen waarom niet. Dat zou de wereld op zijn kop zijn.

Wat een aannames allemaal. 😂

Iemand vroeg wat mijn grootste actiehelden op het witte doek waren. Ik kon maar twee namen bedenken: Ellen Ripley en op gepaste afstand Sarah Connor. Degene die me de vraag had gesteld vond het opvallend dat ik nou net twee vrouwen noemde in een genre dat door mannen wordt gedomineerd.

Daar ga ik nooit aan kunnen voldoen.

Dat is dus geen Nederlander. Wonderlijk dat hij Colette in de smiezen had.

Direct daarna. Als James Bond zijn psychologische evaluatie krijgt.