ช่วงนี้ชีวิตวุ่นวายสุดๆ เวลามีดราม่าอะไรกับตัวเองก็จะเลือกมาลงไว้ที่นี่ เพื่อให้เงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มได้ใหม่โดยไว และไปทำในสิ่งควรทำให้มีประสิทธิภาพ เมื่อเวลาผ่านไปค่อยกลับมาอ่าน จะนึกได้ว่าตอนนั้นรู้สึกยังไงและผ่านมันมาแบบไหน พร้อมสำรวจตัวเองว่าเป็นแบบที่เคยเกลียดรึเปล่า
คงไม่ตอบโต้หรือเอาคืนอะไร อโหสิกรรมให้เลย เพราะการมีชีวิตที่ดี มีความสุขในทุกวัน ก็มากพอจะทำให้ต่อมอิจฉาของนางแทบระเบิดเอง ขอแค่ไม่ล้ำเส้นเกินไปก็คงพออยู่ด้วยกันได้
คนที่หยาบคาย ชอบด้อยค่า ขี้อิจฉา ขี้เสือก ชีวิตเขาน่าสงสารมากนะ เพราะขี้เสือกก็เลยรู้ว่าชีวิตส่วนตัวเราเป็นไง พอเห็นเรามีชีวิตดี ก็อิจฉา หาทางด้อยค่า และทำหยาบคายใส่ พอได้ทำก็มีความสุขทแป๊บๆก็วนลูปใหม่ ยังกะลูกน้ำยุงลาย
จากเหตุการณ์ล่าสุดที่ทำให้เสียความรู้สึกกับคนๆนี้ ตกผลึกอย่างหนึ่งว่า ควรต้องเว้นระยะห่างจากเดิมอีก เพื่อไม่ให้เราถูกทำร้ายจากมิจฉาทิฐิของนาง และไม่ต้องไปคิดเรื่องในอดีต เราเก่งมากแล้วผ่านมาได้ เราก้าวขึ้นมาสูงกว่าเดิมได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องสนใจอะไรเบื้องล่างอีก
สามปีที่ผ่านมา ถึงมีระยะห่างแต่ความรู้สึกปรารถนาดี ยังคงมีอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกนางจะมองเห็นมั้ย ฉันพยายามทำในส่วนของฉันเพื่อช่วยค้ำจุนองค์กรแล้ว แต่ถ้าคนอื่นๆไม่พยายามฉันคงต้องปล่อยให้เป็นไปตามเวรกรรมของแต่ละคน
ตลอดสามปีกว่าที่มีแฟน ประกอบกับจดจ่ออยู่กับการทำผลงานเพื่อเลื่อนขั้น ทำให้มีระยะกับคนในหน่วยงานลงจากเดิมที่แทบส่องเห็นทุกหลืบในชีวิตกัน ลดระดับเหลือแค่เพื่อนร่วมงาน ที่แทบไม่คุยกันเลยหลังเลิกงาน มันช่วยให้ชีวิตสงบขึ้นมาก ถึงวันนี้ที่ได้เลื่อนขั้นและจะแต่งงาน พอมองกลับไปรู้สึกดีใจที่ตัดสินใจเลือก"ชีวิตความสุขของตัวเอง"
ทุกครั้งที่ได้ปรับทุกข์ แชร์ความอัดอั้นในใจจากการทำงานกับแฟน จะรู้สึกโล่งขึ้น ทำให้เห็นแนวทางแก้ปัญหาที่เราคิดไม่ถึง วิธีคิด มุมมองในแบบเขาช่วยได้มาก เขาคอยเติมความเข้าใจ ความเชื่อมั่น และกำลังใจ ให้เรายังคงก้าวเดินต่อไปได้ 🥰🥰🥰
ท้ายนี้ ฉันขออโหสิกรรมให้ทุกคนในหน่วยงานเล็กๆของฉัน ในทุกสิ่งที่พวกเขาเคยทำกับฉันทั้งทางกาย วาจา ใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ส่วนบาปกรรมใดๆใครทำอะไรก็ได้สิ่งนั้น ฉันไม่ขอมีส่วนด้วย หากสิ่งที่ฉันเจอมาคือกรรมเก่าของฉัน ก็ขอให้สิ้นสุดกันเพียงชาตินี้
ถ้าสบายใจจะอยู่ในเซฟโซนกันต่อไปโดยไม่คิดจะเตรียมรับความเปลี่ยนแปลงก็ไม่ว่า รอวันที่เขาจะยุบหน่วยงานไปละกัน ฉันคงช่วยใครไม่ได้หรอก ทำได้แค่ในหน้าที่ที่ต้องทำ
หลายครั้งแล้วนะที่ตกอยู่ในความรู้สึกแบบนี้ เสียดายความรักและความปรารถนาดีที่เคยมีให้ การถอยมาจากความเป็นพี่น้องคนสนิทเหลือแค่เพื่อนร่วมงานน่าจะดีกว่า และถ้าพวกเขาไม่ต้องการจะพัฒนาปรับปรุงอะไร ก็จะไม่พยายามแล้ว ทำตามหน้าที่ เฉพาะที่ตัวเองรับผิดชอบ...พอ