ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าพวกเธอเป็นอะไรกัน... สิ่งที่ควรทำไม่ยอมทำ ฉันเลยต้องทำส่วนของฉันไปคนเดียว พอเวลาล่วงเลยงานฉันเสร็จ ฉันได้เลื่อนขั้น บางคนแสดงความยินดีโดยมารยาท บางคนดูไม่ได้ยินดี บางคนอิจฉาออกมาทางแววตา ฉันได้เลื่อนขั้นหน่วยงานเราก็ได้แต้มเพิ่มแบบที่พวกเธอไม่ต้องเหนื่อยแล้วไง.... ต้องการอะไรอีก?

ความเหงาไม่เคยหายไปจากชีวิต มีแฟนแล้วแต่เหงา 555555555

อยู่ดีๆก็มาทำให้อารมณ์เสีย เจอกวนตีนกลับไป เป็นไงล่ะ

สิ่งที่กลัวที่สุดคือการที่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวได้เหมือนตอนโสดแบบสบายๆทั้งที่ยังมีเขาเป็นแฟน เพราะนั่นคือสัญญาณว่าไม่ต้องมีแฟนก็ได้ ในตอนนี้ยังรักยังต้องการ ต้องทำให้ความสัมพันธ์กลับมาแน่นแฟ้น ไม่อยากให้ต้องตัดขาด ซึ่งเป็นคนที่ถ้าตัดใครหรืออะไรแล้ว คือขาดเลยไม่มีรีเทิน

คำว่า"เหมือนเดิม"ไม่เคยมีจริงในความสัมพันธ์ มีแต่มากหรือน้อยอยู่ในเกณฑ์ที่รับได้แค่ไหน และสองคนพยายามมากแค่ไหน ถ้าไม่เท่ากันต้องมีคนที่เหนื่อยกว่า เจ็บกว่าอยู่แล้ว ซึ่งมันก็ต้องสื่อสารว่าตอนนี้เริ่มไม่ไหวแล้วนะ รู้หน่อย ส่วนเขาจะเข้าใจแต่ไหนก็แล้วแต่เขา

คนเป็นแฟนกัน ไม่เจอหน้ากันเลยสองอาทิตย์ ไม่พอ ยังไม่ได้ยินเสียงกันต่อเนื่องสามวัน มันปกติเหรอ แล้วที่บอกว่าก็ทำตัวปกติแบบเดิม แบบเดิมที่ว่าคือเมื่อตอนที่เจอกันทุกวัน แต่ตอนนี้ไม่ได้เจอหน้ากันทุกวัน มันทำแบบเดิมได้จริงเหรอ

ทำไมช่วงนี้เป็นหงุดหงิดงอแงแปลกๆ เป็นเซ็งๆนอยๆบอกไม่ถูก

โดนแฟนเทศนาไปหนึ่งกัณฑ์ แต่กลับหุบยิ้มไม่ได้เลยตลอดเวลาที่ฟังเขา กับบางเรื่องที่เราเก็บมารู้สึก เขากลับพูดให้เราได้สติและทิ้งขยะความรู้สึกเหล่านั้นได้ง่ายขึ้น ด้วยเหตุผลของเขา ดีใจที่คุณเขารักเรามากขนาดนี้

ที่จริงก็เข้าใจแม่แฟนนะเพราะเขาประคบประหงมลูกเขามา อยู่ดีๆจะมีอีนึงมาพรากไป แล้วจะให้เขารักเราเลยมันยาก แค่เมตตาเราก็พอแล้ว จะทำให้แม่มั่นใจในสักวันว่าดูแลลูกชายแม่ได้อย่างดี

ยังจำได้ที่โดนแม่ของแฟนทดสอบ ตอนนั้นสงสารแฟนเหมือนกัน เกือบถอดใจไปละ แต่เขาก็จัดการทำให้แม่เขาเบาลง และเราเองก็ปรับตัวขนานใหญ่ จนได้ยินแม่บอกว่าลูกรักใครแม่ก็จะรักด้วย นั่นล่ะถึงได้รู้สึกว่าโอเคขึ้น