”ปกติผม…ขึ้นรถไฟฟ้าตลอดนะครับ“ ระหว่างพูดก็หยิบบัตรรถไฟฟ้าของตัวเองขึ้นมาแตะสแกน เสร็จแล้วจึงไปหยุดยืนรอที่อีกฝั่งของเครื่องกั้น “แล้วก็ขึ้นรถเมล์ด้วยเพราะต้องต่อสายมาจากที่บ้านน่ะครับ” เขาทำท่านึก “อืม… แต่บางทีผมก็ใช้บริการรถสาธารณะอย่างอื่นนะ เบื่อ ๆ ก็เปลี่ยนอารมณ์บ้างน่ะครับ” “แล้วปกติเราใช้รถไฟฟ้าเป็นประจำไหมครับ?”

เพียงฝันเดินตามพันแสงไปติด ๆ แล้วปล่อยมือจากชายเสื้อไปเมื่อต้องแตะสแกนบัตรผ่าน “แบบนี้นี่เอง” พร้อมพยักหน้าเชิงว่ารับรู้ “ส่วนหนู ปกติแล้วขึ้นรถไฟฟ้าเหมือนกันค่ะ” เธอตอบขณะยกบัตรในมือขึ้นมาแตะสแกน, รอจนเครื่องกั้นเปิดทางผ่าน จึงจะเดินไปหาคนยืนรอ และพูดเสริมระหว่างพากันเดินไปต่อตามทาง “รถเมล์ก็พอขึ้นบ้างนะ แต่จะเป็นขากลับหลังเลิกเรียนซะส่วนใหญ่น่ะค่ะ”