ตอนแรกเราไม่ได้คาดว่าจะต่อยอดอะไรจากคาแรคเตอร์นี้ แต่หลายอย่างไม่สามารถถอดความเป็นคำพูดได้ วันที่เรารู้สึกหนักอึ้ง ก็มีโจหลายคนโผล่ขึ้นมาในสมุด sketch เราได้สัมผัสความเครียดที่เกิดขึ้นภายในผ่านการเกิดขึ้นของโจ ได้สังเกตกล้ามเนื้อตึงตัวที่ใบหน้าและรอบดวงตา โจแสดงออกถึงตัวเราที่หลงทางและสิ้นหวัง แต่ตัวเราที่วาดโจออกมาก็ได้รับการเยียวยาไปพร้อมกันด้วย

เรื่องที่อยากเล่าของโจจบแล้ว แต่อยากเล่าเกี่ยวกับที่มาของภาพนี้ เกิดจากเราชอบนั่งเหม่อ คิดนู่นคิดนี่ในห้องน้ำ แคบ แห้ง และสงบ เราเห็นเงาสะท้อนตัวเองในลูกบิดประตู รู้สึกว่ามุมแปลกตาดีเลยเอาออกมาวาด พอได้คุยกับเพื่อน มันก็บอกว่า มันต้องคิดอะไรอยู่วะถึงจ้องเข้าไปขนาดนั้น 55555