Yine bir pazartesi. Yine çok iş var diye paralize olup yatakta yorganın altına sığındım. 🤲🏻

O kadarrr kızgınım ki, mantıklı düşünemiyorum. Ülkedeki bütün kötülüklerin sebebi akp ve benim yakın çevremde (son seçimde bile, hala) o gün yüzü görmeyesiceye oy veren var. Bu öfkeyi o insanlara yöneltmemek çok çok çok zor. Sürekli sosyal medyadan atarlı giderli mesaj yollayasım geliyor

Muhtemelen abartıyorum ama doktorasız hayat ne güzeldir ya, hayal ettikçe içim gidiyor 🫠

Arada aklıma küçük gruplarda konuşma sırasında hızlıca sokulan laflar geliyor, hızlı tepki gösterip cevabını veremediğim. Sinirleniyorum 💆🏻‍♀️ Lafı geldiği anda tespit edebilsem cevabını verecem de, ne demek istendiğini anlayana kadar iş işten geçmiş oluyor 🫠

Acaba bu hayatın bana “sen kendini ne sanıyorsun” tokatı ne olacak. Oldu da ben anlamadıysam da doz artırımı lazım

Punk is not dead t-shirt’ü istiyorum.

Ayy gece gece içim ilham, heyecan ve merak doluuu uyumak istemiyorum! (5 yıllık depresyondan çıkmaya başlayan Şirin’e yaşama sevinci şoku)

Zamanında master tezimin teşekkürler bölümünde kocama (o zamanki sevgilime) teşekkür etmeyen ben vs. tezinin bitme evresindeyken ayrıldığı toksik sevgilisine bile teşekkür eden kankam. Ben de ne ketummuşum he.

Doğum gününü 5 kere kutlayacak kadar doğmuş ve yaşıyor olmayı seviyor mu gerçekten insanlar? Yoksa işte atraksiyon heyecan olsun diye mi bu coşku? Benim bir teorim vardı ya bununla ilgili, twitter’da kaldı galiba

İnanıyorsanız Allah rızası için, inanmıyorsanız da kendinize olan saygınızdan, dudaklarınız yaptırmayın. (Yaptırıyorsanız da abartmayın..) Eğer fark ediliyorsa emin olun çokk kötü duruyor