(มาเลยค่า🤲🥺) ทางเธอเองก็ยกยิ้มกว้างจนตาเป็นจันทร์เสี้ยว รีบเอาถังน้ำไปวางไว้ไม่ใกล้ไม่ไกบนักและเดินกลับไปที่กระเป๋าตนเอง หยิบมามากกว่าหนึ่งชิ้นเสียอีก สัก2-3ชิ้นคงได้ "ขนมม๊าพี่ทำน่ะค่ะ เป็นคุกกี้น่ะ" ว่าแล้วก็เดินกลับไปหา แบมือราวบอกอีกฝ่ายให้ยื่นมาหาเธอและวางขนมในซองพลาสติกทีละชิ้น "อันนี้วนิลานะ นี่ช็อคชิพ ส่วนอันนี้ช็อคโกแลตล่ะ" พูดจบก็สบตาพร้อมยิ้มเล็กๆ "ไม่พอขอพี่อีกได้นะ"

พี่วางขนมใส่มือก็ตาโตอ้ำอึ้ง ขอหนึ่งได้ถึงสามชิ้น แล้วยังคละรสชาติอีกต่างหาก —เป็นรุ่นพี่ที่ใจดีจัง “โห ม๊าพี่ทำน่ากินมากเลยค่ะ” “ที่จริงเท่านี้ก็เยอะพอแล้ว ขอบคุณนะคะ” เพียงฝันยกยิ้มกว้างดีใจ ผงกศีรษะเล็กน้อยแทนการยกมือไหว้ขอบคุณ ด้วยมือหนึ่งมีขนมวางไว้อยู่เต็มมือ กับอีกมือที่ยังกำด้ามไม้กวาดไว้อยู่เลย “ว่าแต่พี่ชื่ออะไรหรอคะ หนูเพียงฝันนะ”