ซอนอูรับมาอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะกัดเข้าไป ฮันมารุมองทุกการกระทำที่ซอนอูทำ ทันใดนั้นโลกที่แสนกดดันระหว่างเขาสองคนก็คลายตัวลงแทนที่ด้วยรอยยิ้มแสนหวานของอีกฝ่าย ฮันมารุนิ่งค้างมองรอยยิ้มแสนสุขนั้นโดยไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา สงสัยไก่จะบินได้แล้ว : End
“ จ้องอยู่นั้นจะกินรึไง ” คำถามนั้นไม่มีอะไรตอบกลับสายตาอาฆาตจ้องทิ่มแทงเขามาไม่หยุด ฮันมารุทนไม่ไหวลุกขึ้นแล้วชูแท่งหวานเย็นผ่านโต๊ะคอมไปอีกฝั่ง “ จะกินก็กินเดี๋ยวละลาย ”
” แค่มอง “ ซอนอูเบือนหน้าหนีทันทีเมื่อพูดจบ เขาไม่ได้พูดอะไรตอบ ไม่อยากคุยกับคนที่ทำให้ชีวิตมืดมนหรอกนะ ฮันมารุกำลังงับไอติมต่อก็ถูกอีกฝ่ายจ้องมองมาทันทีที่จะกินเล่นจ้องแบบนี้ใครเขาจะไปกินลงว่ะ
วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนฮันมารุจึงซื้อไอติมเข้ามากินในที่ทำงานช่วงบ่ายนี้ไม่ค่อยมีคนอยู่เพราะไปตรวจตราบนภูเขา จึงเหลือกันแค่สองคนกับนัมโยซอกที่นั่งข้าง ๆ ฮันมารุแกะซองไอติมและกำลังงับเข้าปากแต่ก็สะดุดกับสายตาที่จ้องมองแท่งไอติมที่ถืออยู่ ” มองทำไม “
#ฮั่นซาย#ฮันซอนอู / ooc ซอนอูไม่ค่อยยิ้ม ฮันมารุเคยเห็นอีกฝ่ายยิ้มในตอนที่ทำให้เขาโมโหได้หรืออาจจะยิ้มในตอนที่ได้ทำในสิ่งที่ต้องการแล้วก็กลับไปหน้าบึ้งต่อ ไม่รู้ว่าไปโกรธใครมาถึงทำหน้าแบบนั้นได้ทั้งวัน ถ้าจะให้ยิ้มดี ๆก็คงให้ไก่บินได้ก่อน
เหมือนว่าจะต้องติดตามกันก่อนนะคะ จะมีแชทข้างปุ่มfollowอยุคับ
ว่างจะทักไปนะคะ 😉
ค้าบบ เราชื่อยูมิกค่าายินดีที่ได้รู้จักนะคุณมู มารักกันเข้าไว้นะคะ 💓💓
จะว่าไปนี้อยากจะแต่งด้อมชูครีมบ้าง ทุกคนอยากอ่านกันมั้ยคะ ถ้าอยากเสนอคู่กันมาหน่อยเร็ว ( ถ้ายื่นพล็อตให้ด้วยจะดีโครตเลยค่ะ )