نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم بر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدم از شب تا وقت صبح و بیدار شدن، در کارگاه چشمانم داشتم نقش تو میزدم. اشاره به بیت اول که چشمانم پر از اشک شده بود و من درون اون اشک‌ها داشتم تصویر تو رو می‌کشیدم

ساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفت می‌گفتم این سرود و مِی ناب می‌زدم ساقی هم خوش ذوق بود و بلد بود چیکار کنه. همزمان با عروض و آوای این غزل من، پیک میریخت و میگردوند انگاری که هماهنگ شده با غزلم باشه