Воооой, у нас увесь твой ютуб у планах! І, магчыма, Крылаты ўжо і паглядзеў 😁 Той выпадак, калі можна знайсці ў цябе ўсё, што толькі можа зацікавіць, і не важна, ці табе 11, ці 31 😂❤️
Ну, і, вядома нататнікі. Мае будучыя сонныя дзённікі ✨🌙 Можна больш не хвалявацца, што мне не хопіць месца для сонных нататак :) Яны максімальна ўтульныя, цёплыя і лямпавыя, і тут дакладна не толькі любоў, але і натхненне — з першага позірку ❤️🔥
У пакоі сына знайшла сваё прыстанне цудоўная "Кусь-Кусяндра". Сама яшчэ не чытала, толькі зазірнула на старонку-другую і гэтага хапіла, каб выклікаць у мяне трошкі хвалявальныя, але прыемныя пачуцці. Зразумела, што мая "Кусяндра" вырываецца часцей, чым трэба...
Сваю "Ладдзю роспачы" схапіла, як аказалася, у апошні момант — як толькі я зрабіла заказ, яна адразу знікла з наяўнасці на складзе. Абажаю такія моманты, бо пачынаеш думаць, што кніга чакала менавіта ЦЯБЕ. Не магу апісаць словамі наколькі прыгожае выданне. Чаго варта адна толькі вокладка... 💔
Таму, каб новым сябрам было камфортна, яны нейкі час знаходзяцца ў вольным доступе, каб, калі я ўкладвалася спаць і прачыналася раніцай — яны адразу ж траплялі мне на вочы :) Тое ж самае адбываецца і з нататнікамі 😁 Сёння на стале ў мяне новая кніга і пара блакнотаў, якія звыкаюцца з абстаноўкай.
У 31 год адзінае, што мяне спыняе рабіць так — гэта страх, што я магу зламаць вокладку або кніга памнецца (але галоўнае ☝️ — яна можа задыхнуцца, бо ўсё ж такі пад падушкай няма свежага паветра 🤷♀️ (тут мы з сынам вельмі падобныя 😂)).
па спевах*
Не глядзіце, што фота размытае. Гэта ўсё ад пару з патэльні 🤤