"อื้อ เราเชื่อว่าชิดจี้ทำได้นะ" ร่างสูงที่ขึ้นสแตนด์บายคนขับก่อนหันมาขยิบตาให้แล้วชูนิ้วโป้ง พยักหน้ารับรู้ มือที่สวมถุงมือค่อยเริ่มออกตัวไปตามทาง บรรยากาศภายในตัวเมืองที่มีแต่ความวุ่นวาย ทว่า ตามทางที่ฮัสกี้นำพาไปกลับเงียบสงบ ใช้เวลาเพียงไม่นานรถมอเตอร์ไบค์ได้ขับเข้าสู่ลานจอดก่อนเสียงตัวเครื่องหยุดลง "ชิดจี้ลงได้เลยนะ" "เดี๋ยวกี้ล็อคล้อก่อน"

ถึงจะนั่งสู้ลมมาแค่ไหนแต่อากาศอบอ้าวกับแดดตอนบ่ายก็ทำใกล้ชิดเหงื่อชุ่มหลังได้อยู่ดี เขาพยักหน้า ลงจากรถสวยยืนกระพริบตาถี่ๆเพราะตาแห้งอยู่พักหนึ่งหน้าทางเข้าระหว่างรอคนนำเที่ยว จากข้างนอกมองเข้าไปเห็นคนหลังเคาท์เตอร์ ต่างฝ่ายต่างมอง รอจังหวะเขาเปิดประตูเข้าไป ใกล้ชิดทำตัวไม่ถูก ได้แต่ยืนจัดทรงผมที่ปัดเป๋แยู่ตรงนั้น ..กดดันจัง รอคนเคยมาเข้าไปก่อนดีกว่า..