"ก่อนหน้านี้ ส่วนใหญ่ฉันอยู่บนภูเขาเทียนเหิง" "เอ๋ ใกล้ท่าเรือกว่าที่คิดนี่นา แปลว่าคุณก็เอาภูเขาเทียนเหิงเป็นที่นอนอย่างเรื่องเล่า?" "มีคนเล่ากันอย่างนั้นด้วยหรือ" อดีตเทพหัวเราะเสียงทุ้มเบา แต่ก็พยักหน้าน้อยๆ "หลายพันปีก่อนจะมีท่าเรือหลีเยว่ เมื่อครั้งฉันยังเยาว์ก็เคยอยู่บ้าง" "เห..." "แต่ก็ไม่ได้ทำมานานแล้ว ฉันเองก็สร้างบ้านอยู่ทั่วไป แค่หลบเร้นสายตามนุษย์ ทุกวันนี้ก็ยังตั้งอยู่" [+]

"ไว้สักวันฉันจะพาเธอไปดูก็แล้วกันนะ" พอได้ยินอย่างนั้น เจ้าหมาส้มก็หูหางทิพย์ชี้ นัยน์ตาเป็นประกายพราวระยับ "วันไหนดี พรุ่งนี้เลยไหม!?" "เธอนี่นะ" จงหลีว่า คล้ายอ่อนใจ แต่ก็ยังคงยิ้มอ่อนโยน "เธอมีงานไม่ใช่หรือ ฉันเองก็ด้วย ไว้ค่อยหาวันที่ว่างตรงกันทั้งคู่อีกทีก็แล้วกัน" "คร้า---บ" ไชลด์ครางออกมาอย่างเสียไม่ได้ หูหางที่ไม่ได้มีอยู่จริงลู่ตกทันใด [+]