สวัสดีค่า ปทิตนะคะ เป็นสายวาดแนวติดเฮอเร่อหน่อยๆ แฟนอาร์ต/ออริประปรายค่ะ ออกแนวแล้วแต่มู้ด ไม่ค่อยได้เอาออริมาอวดเลยแต่ในนี้อาจจะได้เอาลูกมาเวิ่นบ้าง ตอนนี้เป็นฟรีแลนซ์รับคมชเรื่อยๆค่ะะ ฝากตัวด้วยค่าา
คุนิฮินะ 🔞 พักนี้เพราะงานหนักเลยไม่ค่อยได้มาสังสรรค์เท่าไหร่ แต่พอว่างทีก็จัดเลยดิครับผม ไอ้คุนมันรีบเลย ตรงไปร้านประจำกับแก๊งเลย จริง ๆ พวกแม่งนัดกันทุกสัปดาห์ เหมือนเหงา แต่ก็ว่าไม่ได้เพราะเหงาจริง มีเมียอยู่คนเดียว แถมติดหีทิ้งเพื่อนไม่ยอมมาอีก “ไอเหี้ยโท้บเขาไม่มาอีกละ” “มันติดหี” “แล้วมึงติดไรคุน” “ติดมือมั้งไอฉิบหาย อย่าย้ำดิ๊”
ไอคุนตอบงง ๆ มัวแต่มองหน้าไง นาทีนี้เลย เออ เอา “ทำไมอะ” “พาไปหาที่อยู่หน่อยได้ไหม” “นี่มันกี่โมงแล้ววะคุณ ค่ำแล้ว-“ “ก็เราไม่สะดวกจะอยู่ห้องนั่นแล้ว” ยัยส้มมันว่า ก่อนจะยืดขา เหยียดขาไปมา แล้วก้มหงุด “มันห้องส่วนตัวเราแท้ ๆ อะ คือมันไม่ใช่รอบแรกไงนาย” เชี้ย… “นั่นแหละ” ฟางเส้นสุดท้ายเลยมาออกที่กูสินะครับ
ก็พอตัวไง ไอคุนมันปากไม่ดี แถมไม่ยอมคนอยู่ละ ไหนจะเรื่องที่มันไม่ได้ผิดอีก (ก็ผมไม่รู้ ถ้ารู้ผมจะไปเอาถึงที่ไม๊) นั่นล่ะ มันเลยมายืนเถียงกับยัยผมส้มอยู่เนี่ยแหละ ยัยนี่ก็ทำหน้าทำตาไม่พอใจสะด้วย แต่กูสมองกลับละ เขาดูวีนแท้ ๆ แต่ทำไมน่ารักจังวะสัด “แล้วให้ทำไง เราแค่หงุดหงิด” “เออ ผมเกท” มันว่า ก่อนจะยืนมองคนที่นั่งอยู่ลนปูนทีปลูกต้นไม้ “เป็นผมก็คงหงุดหงิดอะ” “นายรู้สึกผิดปะ” “รู้สึกมั้ง”
จะทำให้หุบยิ้มเด่วนี้แหละ
ไม่เอาแล้วครับ” มันว่าขำแห้ง ๆ ไปพลาง ก่อนจะไหวไหล่รีบสลายโต๊ทันที ไอ้คุนมันก็รีบเลยอยากออกจากที่นี่ไว ๆ แต่ก็ชะงักเข้าอีกจนได้ จนคนนั้นที่ชื่อโช กำลังนั่งแหมะอยู่สะงั้น เอาไงดีวะ ถ้าเข้าไปถามเขาจะวีนกูอีกไหมเนี่ย— แต่สุดท้ายมันก็เลือกเดินไปหาอยู่ดี “คุณ?” นั่นไง ตาขวางใส่กูเลยไอฉิบหาย “คือไม่พอใจผม เอาจริงดิ?” “ก็บอกว่าเปล่าไง” “แล้วทำหน้าเข้า”
เขี้ย ๆ ไอคุนอึ้ง ไม่คิดว่ายัยคนสวยจะปากขนาดนี้ มันนิ่ง มองสถานการณ์เพราะทำไรไม่ถูก ก็ดูเปิดประเด็นดิ แต่เหมือนโช(?)จะไม่พอใจนั่นแหละ เก็บของคร่าว ๆ แล้วออกไปเลย ตอนนี้เลยเหลือมันกับวันไนท์เมื่อคืน “เอาแต่ใจฉิบหาย” เจ้าตัวว่าเสียงหงุดหงิด “เธอจะกลับเลยปะ” ไอ้คุนมันยังอึนอยู่เลย แถมตะกี้เหมอนโดนโกรธอีก ทั้งที่มันผิดที่ไหนวะเนี่ย “ถ้าไม่ ค้างอีกปะ” “ให้เพื่อนคุณมาด่าผมเรอะ