แว่วเสียงหัวเราะขบขันจากเพียงฝัน ครั้นถูกทักเรื่องขโมยกระเป๋าขึ้นมา “พูดงี้หนูเริ่มคิดแล้วนะว่าจะขโมยจริงอะ” เธอพูดเย้าหยอกกลับบ้าง ก่อนจะก้มเปิดกระเป๋าและหยิบบัตรออกมา, ส่งกระเป๋าให้ชายหนุ่มถือโดยไม่ลืมรูดซิปปิดให้เรียบร้อย “นี่ค่ะกระเป๋า, ฝากด้วยนะคะ พี่..” เพียงฝันชะงักเว้นคำไป จะพูดชื่อแต่ยังไม่รู้จักคนตรงหน้าเลย “พี่ชื่ออะไรนะคะ?” เอ่ยถามขณะเอื้อมมือจับชายเสื้ออีกฝ่ายเอาไว้

พันแสงหัวเราะเบา ๆ ให้กับคำพูดหยอกล้อแล้วรับกระเป๋าของเด็กสาวมาไว้ในอ้อมแขน “ผมชื่อพันแสงครับ แล้วเรา—” ยังไม่ทันจบประโยค เสียงประกาศชื่อสถานีก็ดังขัดขึ้นมาเสียก่อน ผู้คนในขบวนรถเริ่มขยับตัวไปยืนรอหน้าประตูรถไฟฟ้า +